Η
πρώτη και χαρακτηριστική πράξη κάθε πραξικοπήματος, κάθε Δικτατορίας ήταν
παντού και πάντοτε η κατάληψη και κατάλυση των κρατικών μέσων ενημέρωσης. Και
μετά κύκλωναν τα κυβερνητικά μέγαρα.
Σήμερα
στην Ελλάδα το δικτατορικό κυβερνητικό καθεστώς έκαμε την επίσημη πρεμιέρα.
Συμπολίτες,
αν ως τώρα κάποιοι ακόμα έδιναν πίστη στις απατηλές εξαγγελίες των τελευταίων
κυβερνήσεων και βαυκαλίζονταν με τα φληναφήματά τους, τώρα γνωρίζουν, ότι η
Ελλάδα, μέσα ακόμα σε μια Ευρώπη, όπου ήδη έχουν καταλυθεί οι ανθρωπιστικές αξίες,
έχει επίσημα από σήμερα δικτατορικό καθεστώς.
Το
επίσημο πολιτικό πραξικόπημα έγινε σήμερα: 11 Ιουνίου 2013. Μια ακόμα μαύρη
σελίδα στην ιστορική σειρά της κατάλυσης της Δημοκρατίας.
Κάποιοι
θα απαντήσουν: μα το γνωρίζαμε από πολύ καιρό, από τότε που άρχισε να
ποδοπατιέται το Σύνταγμα.
Ναι,
αλλά μένατε ξαπλωμένοι εφησυχάζοντες, όσοι ανήκατε ως τώρα στην πλευρά της
επάρκειας. Όσοι δεν είχατε ακούσει τον ήχο της φτώχειας και της υποτίμησης του
πολίτη. Της κατάρρευσης των ηθικών αξιών και της κατάλυσης της ελευθερίας.
Δεν
είχατε αντιληφθεί, ότι συμπλέαμε όλοι στο ίδιο καράβι. Ακόμα και τώρα, που ακούστηκε
ο συναγερμός της βύθισης, κάποιοι ακόμα θα εφησυχάζουν, αναμετρώντας τους
τραπεζικούς τους λογαριασμούς.
Κατάφεραν
πάλι τα συμφέροντα του κεφαλαίου με προδότες τις τελευταίες κυβερνήσεις -και τα
φερέφωνά τους- να μας διχάσουν σε νηστικούς και βαρυστομαχιασμένους, σε
ελεύθερους και δούλους του χρήματος και του προσωπικού συμφέροντος. Όπως κάποτε
σε κομμουνιστές και εθνικόφρονες. Έτσι έφεραν και τότε, έτσι και τώρα την
καταστροφή και την οπισθοδρόμηση της Ελλάδας.
Απόψε
ήρθε η ώρα. Σηκωθείτε, επιτέλους, όσοι ακόμα απολαμβάνετε τη μαλθακότητα της
πνευματικής σας ανυπαρξίας και κάνετε ο καθένας την επανεκτίμησή του για όλους
και για όλα. Τολμήστε να αναγνωρίσετε και τον φοβισμένο ή τον βολεμένο εαυτό
σας.
Και
τολμήστε να συμπράξετε στην κατεδάφιση μιας κυβερνητικής δομής και στην
κατάργηση ενός νομοθετικού και εκτελεστικού συστήματος που γεννάει την αδικία.
Βγείτε στους δρόμους σε μια διαδήλωση αόριστου χρόνου, για να αφαιρέσουμε τη
μάσκα του κυβερνητικού φασισμού, ώστε να αποκαλυφθεί το αποκρουστικό του
πρόσωπο.
Όποιος
παραμείνει στην πλευρά των επιχειρημάτων και της λογικής της κυβέρνησης, όποιοι
δεν βγουν στους δρόμους, όποιοι θα παρουσιαστούν από αύριο στην εργασία τους σε
δημόσιες υπηρεσίες, σαν να μη συμβαίνει τίποτε, θα είναι από κείνους, πού
υπήρξαν πάντοτε οι πρόθυμοι να υπηρετήσουν και να συνεργαστούν με τον Δικτάτορα∙
οι φοβισμένοι, οι μίσθαρνοι, οι δοσίλογοι, οι φασίστες.
Να
οραματιστούμε την Ελευθερία, να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να βαδίσουμε ο
καθένας και μαζί στην προσωπική μας υπέρβαση!