Παρασκευή
18 Οκτωβρίου 2013
Βρεθήκαμε
στην εκδήλωση διαμαρτυρίας των μαθητών και των καθηγητών των Μουσικών και του
Καλλιτεχνικού Σχολείου μπροστά στο υπουργείο Εσωτερικών και μετά στην πορεία
τους μέχρι τη Βουλή.
Τραγούδια
και συνθήματα περασμένα μέσα από τον παλμό της νιότης και της απορίας για την
ακατανόητη λογική των μεγάλων.
Ζητούν
να συνεχίσει η Ελλάδα να έχει μέλλον και οι ίδιοι όνειρα!
Τους
έχει κιόλας αφαιρεθεί το μεσημεριάτικο φαγητό, που μέχρι πέρυσι θεωρούνταν
απαραίτητο για μια υποχρεωτική παραμονή των μαθητών εκτός σπιτιού δέκα περίπου ωρών.
Απαιτούν
το ελάχιστο, τη δυνατότητα μετακίνησης στα Σχολεία τους, ώστε να συνεχίσουν την
ολοκληρωμένη μόρφωση στην Επιστήμη και στην Τέχνη.
Εργάζονται
για να μην πάψει να ενδημεί η Τέχνη στην Ελλάδα, αφού το μέλλον αυτής της χώρας
είναι προορισμένο να στηρίζεται στην αυτάρκεια της παραγόμενης τροφής και στα
γεννοβολήματα της Μήτρας της Τέχνης.
Πάντοτε
τούτος ο τόπος αγκάλιαζε το πάντρεμα της σύλληψης υψηλών Ιδεών και του Κάλλους∙
και αντλούσε την τροφή του από τους καρπούς της γης, τα βοσκοτόπια και τη
θάλασσα.
Σ’
αυτό τον συνδυασμό που εξασφαλίζει την πληρότητα και ποιότητα της ζωής θα
παραμένει πάντα προσαρμοσμένο το μέλλον της Ελλάδας. Και η ελπίδα του
εκκολάπτεται σ’ αυτά τα σχολεία Γνώσης και Τέχνης. Μόνο οι εχθροί του
πολιτισμού θα μπορούσαν να πάψουν να τα αγκαλιάζουν και να τα φροντίζουν.
Και
βέβαια τα παιδιά δεν έχουν εχθρούς∙ ούτε οι γονείς τους, ούτε οι δάσκαλοί τους.
Κάποιοι,
όμως νομίζουν ότι αυτά τα παιδιά είναι οι εχθροί τους.
Σκοτεινές
και φοβισμένες ψυχές που βλέπουν παντού εχθρούς και τους προβάλλουν στα πρόσωπα
των γύρω τους, στα πρόσωπα των πολιτών, ακόμα και στα πρόσωπα αυτών των νέων.
Γι’
αυτό έστειλαν δυο αξιωματικούς - με τρία χρυσά αστέρια ο καθένας – μαζί με την
ακολουθία τους να φυλάγουν την αμπαρωμένη πόρτα του υπουργείου από τα τραγούδια
των παιδιών.
Εμείς
ούτε όπλα είδαμε, ούτε βρισιές ακούσαμε. Μόνο τα επιστόμια από τα μουσικά τους
όργανα είχαν στα χέρια τους και την απόγνωση στην καρδιά τους.
Τροφή
ζητούν για να συνεχίσουμε να υπάρχουμε σαν χώρα, και Τέχνη για να ξαναβρεί το
ανάστημά του ο ισοπεδωμένος πολιτισμός.
Οι
σχεδιασμοί των προηγούμενων γενιών απέτυχαν να εξασφαλίσουν ευημερία και
γαλήνη.
Η
βιομηχανία μετέτρεψε τον Άνθρωπο σε ετερόβουλο εργάτη με απάνθρωπες συνθήκες
εργασίας, διέλυσε την παραγωγή της τροφής, εξαφάνισε την παραδοσιακή βιο-Τεχνία
και αποθάρρυνε την ανάπτυξη των Τεχνών.
Ο
τουρισμός εισήγαγε στην Ελλάδα την αντίληψη του εύκολου κέρδους και προσάρμοσε
τον Έλληνα στη νοοτροπία του καιροσκοπισμού και της κερδοσκοπίας. Τα πρώτα
παραδείγματα αυτών των αντιλήψεων τα πρόσφεραν ξεδιάντροπα οι πολιτικοί των
καιρών μας - με την πολιτική τους
εκτροχίασαν τη χώρα μας από τα πεπρωμένα της και την αληθινή ευ-ημερία.
Και
τώρα, τούτα τα παιδιά υψώνουν τη φωνή για να στηριχτεί η δική τους γενιά και να
ξαναπάρει η Ελλάδα τον προσανατολισμό του προορισμού της.
Τροφή και Τέχνη!
