(Βασίστηκε στις εμπειρίες από επισκέψεις σε κτήματα καλλιεργητών, που εφαρμόζουν την βιο- και ομοιο-δυναμική μέθοδο καλλιέργειας. Παρασκευή ομοιο-δυναμικών φαρμάκων, ψεκασμοί, παρατηρήσεις, πληροφορίες από τα δέντρα, σχολιασμοί και συζητήσεις. Ένα ολόκληρο σχολείο μέσα στη φύση.
Αρχικά συμπεράσματα (τα αφιερώνω στους πρωτεργάτες των νέων μεθόδων και στους ίδιους τους καλλιεργητές):
Δεν αρκεί να χρησιμοποιήσεις τα φάρμακα (ομοιοδυναμικά μηνύματα), για να διορθώσεις μια ασθένεια στο ορυκτό, στο φυτικό ή και στο ζωικό βασίλειο, όπως δεν αρκεί να κάνεις το ίδιο σε μια ασθένεια στον άνθρωπο, σε μια από τις τρεις υποστάσεις του, αν δεν ανακαλύψεις την αιτία της νόσου, που είναι κρυμμένη στο βάθος (ασυνείδητο, υποσυνείδητο, καρμικά αίτια), είτε αποτελεί καταστρεπτική (αρρυθμογόνο) συνήθεια, που δεν καταφέρνει να αντιμετωπίσει η παρούσα προσωπικότητα.
Αν δεν διορθωθεί το βαθύτερο αίτιο της ασθένειας, είτε αφορά στο σύνολο της κοινωνίας, είτε αφορά στην ίδια την προσωπικότητα του ιδιοκτήτη της γης, η αρρώστια θα υποτροπιάζει.
Εξάλλου, μια αρρώστια στον άνθρωπο εμφανίζεται, κάποτε, εξαιτίας μιας υπάρχουσας δυσλειτουργίας της προσωπικότητας (το έμμεσο αίτιο), προκειμένου να γνωρίσει ο ίδιος την ατέλεια της προσωπικότητας και να αντιμετωπίσει το γενεσιουργό αίτιο, να το διορθώσει, να το υπερβεί, οπότε ο ίδιος ελευθερώνεται και θεραπεύεται η ασθένεια. Συγχρόνως γίνεται παράδειγμα και για την υπόλοιπη κοινωνία).
Αρχικά συμπεράσματα (τα αφιερώνω στους πρωτεργάτες των νέων μεθόδων και στους ίδιους τους καλλιεργητές):
Δεν αρκεί να χρησιμοποιήσεις τα φάρμακα (ομοιοδυναμικά μηνύματα), για να διορθώσεις μια ασθένεια στο ορυκτό, στο φυτικό ή και στο ζωικό βασίλειο, όπως δεν αρκεί να κάνεις το ίδιο σε μια ασθένεια στον άνθρωπο, σε μια από τις τρεις υποστάσεις του, αν δεν ανακαλύψεις την αιτία της νόσου, που είναι κρυμμένη στο βάθος (ασυνείδητο, υποσυνείδητο, καρμικά αίτια), είτε αποτελεί καταστρεπτική (αρρυθμογόνο) συνήθεια, που δεν καταφέρνει να αντιμετωπίσει η παρούσα προσωπικότητα.
Αν δεν διορθωθεί το βαθύτερο αίτιο της ασθένειας, είτε αφορά στο σύνολο της κοινωνίας, είτε αφορά στην ίδια την προσωπικότητα του ιδιοκτήτη της γης, η αρρώστια θα υποτροπιάζει.
Εξάλλου, μια αρρώστια στον άνθρωπο εμφανίζεται, κάποτε, εξαιτίας μιας υπάρχουσας δυσλειτουργίας της προσωπικότητας (το έμμεσο αίτιο), προκειμένου να γνωρίσει ο ίδιος την ατέλεια της προσωπικότητας και να αντιμετωπίσει το γενεσιουργό αίτιο, να το διορθώσει, να το υπερβεί, οπότε ο ίδιος ελευθερώνεται και θεραπεύεται η ασθένεια. Συγχρόνως γίνεται παράδειγμα και για την υπόλοιπη κοινωνία).
ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΦΥΣΗ (Δυο παράλληλα, αλλά ανάλογα φαινόμενα)
Α΄ Το ανθρώπινο Ον (σύνθεση και λειτουργία):
Ένας πνευματικός πυρήνας (Ον Αρχαγγελικής τάξεως) έρχεται και ξανάρχεται στον κόσμο, με τελικό σκοπό να «Εγω-ποιηθεί», δηλαδή να αποκτήσει μια μόνιμη και σταθερή, άρα και αθάνατη αυτό-επιγνωσιακή προσωπικότητα, ένα σταθερό ΕΓΩ.
Στη Γη, κάθε φορά που ενσαρκώνεται, έχει ως φορέα (όχημα) ένα σταθερό σώμα, το γνωστό υλικό σώμα και επιχειρεί με τις διαδοχικές ενσαρκώσεις να δημιουργήσει τον σταθερό – άφθαρτο- φορέα, με τον οποίο θα ζήσει στην επόμενη χώρα του κόσμου.
Ο φορέας αυτός θα αποτελείται από λεπτότερη ύλη, από την ύλη της συναισθηματικής μας υπόστασης. Θα είναι, δηλαδή, ψυχικός. Αυτός ο φορέας αποτελεί για τον κόσμο μας το φωτεινό μας σώμα.
Κάθε φορά που ενσαρκώνεται στη Γη έχει ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα εκπαίδευσης, το οποίο περιέχει όλα τα μαθήματα, που προβλέπονται να πάρει στην υλική σφαίρα του πλανήτη και οι σχετικές με αυτά δοκιμασίες, τις οποίες, αν χρειαστεί, θα υποστεί.
Στις γήινες ενσαρκώσεις του δημιουργεί και χρησιμοποιεί τρία επενδύματα, περιβλήματα, οχήματα, φορείς, σώματα ή υποστάσεις:
την υλική υπόσταση, το γνωστό-άγνωστο υλικό σώμα μας,
την ψυχική υπόσταση, που αποτελεί τον κόσμο των συναισθημάτων και
τη διανοητική υπόσταση, το μυαλό μας, το Νου.
Αυτούς τους φορείς σε κάθε ενσάρκωση τους δημιουργεί και τους συντηρεί μέσω τριών προβολών της πνευματικής του ουσίας, η κάθε μια από τις οποίες έχει τόσο βαθμό και τέτοια ποιότητα συνειδητότητας, ώστε να επαρκεί στο συγκεκριμένο της έργο.
Αυτές οι προβολές του Πνεύματος, αυτοί οι Άγγελοι, δανείζονται από τις συμπαντικές πηγές το απαραίτητο για την καθεμιά άμορφο υλικό, το οποίο πλάθουν και μορφολογούν βάσει ενός προτύπου σχεδίου, που παραλαμβάνουν από τον πνευματικό πυρήνα τους.
Και σε ότι αφορά στο υλικό σώμα η μορφή του έχει αποκρυσταλλωθεί από παλιά θητεία του ανθρώπινου πνεύματος σε άλλη χώρα του κόσμου. Ο άνθρωπος, ως γενική μορφή, όπου και αν βρίσκεται στο Σύμπαν, αντιπροσωπεύεται από το σχήμα του πεντάκτινου αστέρα. Και στη γη παίρνει τη γνωστή μας μορφή, από όποιο πνευματικό πεδίο και αν προέρχεται ο πνευματικός του πυρήνας. Επομένως η υλική υπόσταση είναι έτοιμη. Μόνο να σχηματιστεί χρειάζεται σε κάθε ενσάρκωση σύμφωνα με τις λεπτομέρειες, οι οποίες περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα εκπαίδευσης της συγκεκριμένης ενσάρκωσης (π.χ. ψηλός, κοντός, όμορφος ή άσχημος, κουτσός, αθλητικός, χοντρός, με παραμορφώσεις, ανοιχτόχρωμος, ή μελαχροινός κ.λ.π.).
Σε ότι, όμως, αφορά στο ψυχικό σώμα, αυτό δεν έχει πάρει τελική και αποκρυσταλλωμένη μορφή. Πλάθεται τώρα στη διάρκεια των ενσαρκώσεων του ανθρώπινου πνεύματος στη Γη με τη δύναμη της πραγματικής Αγάπης. Και όταν, η μορφή του ψυχικού σώματος ολοκληρωθεί και αποκρυσταλλωθεί, τότε ο άνθρωπος δεν θα έχει λόγο νέας ενσάρκωσης στον πλανήτη μας. Θα έχει, πλέον, το σταθερό και ατομικό ψυχικό του σώμα και με αυτό - ως φορέα του Πνεύματος - θα κατοικήσει σε κόσμους νέους, σε άλλη χώρα του κόσμου, όπου φαίνεται, θα ακολουθήσει την περαιτέρω εξέλιξη εν Σοφία. Αυτό το ψυχικό σώμα, που κατασκευάζει από ενσάρκωση σε ενσάρκωση αποτελεί το ονομαζόμενο φωτεινό ή άφθαρτο σώμα του.
Θα σκεφτεί κάποιος: πώς λέμε, ότι ο άνθρωπος δεν έχει ψυχικό σώμα, αφού παρουσιάζει και μάλιστα έντονη συναισθηματική ζωή.
Ο άνθρωπος έχει δανειστεί, όπως είπαμε, ψυχική ύλη, κατάλληλη για την παραγωγή και τη διακίνηση αυτών των συχνοτήτων δονητικότητας, που ονομάζουμε συναισθήματα. Αυτό, απλώς, σημαίνει, ότι διαθέτει το κατάλληλο υλικό ή όργανο για δυο λειτουργίες. Πρώτα για την παραγωγή των δικών του αισθημάτων είτε έπειτα από διάφορες σκέψεις, είτε μετά από αισθητηριακά ερεθίσματα. Έπειτα για την είσοδο και διέλευση από τα αιθερικά του όρια των συναισθημάτων, που εκείνη την ώρα βρίσκονται στο κοντινό του περιβάλλον.
Τώρα, ανάλογα με την ποιότητα των παραγόμενων ή εισερχόμενων αισθημάτων, επηρεάζεται η ψυχική του ύλη.
Άλλος αντιλαμβάνεται έγκαιρα το συναίσθημα που δημιουργήθηκε ή εισέβαλε μέσα του, άλλος όχι∙ οπότε το αφήνει να λειτουργεί μέσα του και να τον επηρεάζει συναισθηματικά.
Κάποιοι διαθέτουν αρκετή ικανότητα άμυνας έναντι των αλλοδαπών συναισθημάτων και προστατεύονται αποτελεσματικά. Κάποιοι, μάλιστα, μπορούν και να τα τροποποιήσουν για την προστασία τους, όσο και για να τα αποδώσουν σε καλύτερη ποιοτικά κατάσταση δρώντας ως μετασχηματιστές. Προσλαμβάνουν χαμηλούς ή δυσαρμονικούς ψυχικούς κραδασμούς και, αφού τα μετατρέψουν σε συναισθήματα ανώτερης ποιότητας, τα αποδίδουν στο περιβάλλον.
Αυτοί αποτελούν πηγή ευλογίας.
Έχουμε, επομένως, μια βαθμιαία πρόοδο στο συνειδητό έλεγχο του σώματος των συναισθημάτων. Με άλλα λόγια, έχουμε παραγωγή και επικράτηση αισθημάτων ποιότητας που υπαγορεύει το Πνεύμα του ανθρώπου. Έτσι αποτυπώνεται επί της ψυχής η πνευματική σφραγίδα. Αυτό συνιστά την από ενσάρκωση σε ενσάρκωση δημιουργία του φωτεινού ή του άφθαρτου μη υλικού σώματος. Όσο καλύτερη η ποιότητα του ψυχικού σώματος, τόσο αυτό είναι πιο λαμπερό, πιο σταθερό, δηλαδή αθάνατο.
Αυτό από εκεί και πέρα θα αποτελεί τον φορέα του πνεύματος για την εγκατάσταση της μόνιμης προσωπικότητας στον επόμενο κόσμο.
Αυτοί οι τρεις Άγγελοι, που λειτουργούν μέσα στις υποστάσεις μας, γνωρίζουν πολύ καλά πώς θα συντηρούν τα σώματά μας και πώς θα αποκαθιστούν τις τρέχουσες φθορές από τις καθημερινές τριβές μας. Έτσι διατηρείται η υγεία μας, χωρίς, συνήθως, το Εγώ μας να αντιλαμβάνεται τις διαδικασίας που συντελούνται μέσα μας.
Κάποτε, εξαιτίας απρόσεχτης συμπεριφοράς μας σε βάρος της υγείας μας, ή επειδή εγκαθίσταται μια πάθηση – μάθημα για την προσωπικότητά μας, ή λόγω καρμικών οφειλών, η ασθένεια που παρουσιάζεται αποτελεί σοβαρή απόκλιση από τα συνήθη δεν επαρκούν οι δυνατότητες των προβολών της ουσίας μέσα μας. Τότε χρειάζεται να ενημερωθεί η παρούσα προσωπικότητα, που θα συμβάλει στο έργο των απορροιών του πνεύματός μας. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι, να «ακούσουμε» έγκαιρα και σωστά τα σχετικά μηνύματα, που μας εκπέμπουν οι Άγγελοί μας, ώστε να προσαρμοστούμε στις ανάγκες της ασθένειας και, αν χρειαστεί, να ενισχύσουμε το θεραπευτικό τους έργο με προσφυγή και σε ειδικά θεραπευτικά μέτρα (θεραπευτές, φάρμακα).
Το σπουδαιότερο, όμως, που χρειάζεται είναι, να μην παρεμβαίνει το μυαλό μας με τις πλάνες του, τις συνήθειες του, τις απολαύσεις του (πάθη και διαστροφές), τους εγωισμούς του, τους φόβους του, την ανασφάλειά του, ή την απαισιοδοξία του στο έργο των πνευματικών προβολών, που προστατεύουν την υγεία μας.
Γι’ αυτό, εάν δεν προσαρμόζεται η λογική του Νου στην Αλήθεια του Πνεύματος και στην εξυπηρέτηση του προγράμματός του, αν δεν συνηθίσει ο νους να ακούει τις υποδείξεις και τις προειδοποιήσεις των πνευματικών δυνάμεων που εργάζονται μέσα μας και, με άλλα λόγια, αν, παράλληλα, δεν εξελίσσεται η παρούσα προσωπικότητα, ώστε να μην παρεκκλίνει από τους Πνευματικούς νόμους, τότε η συνολική υγεία του ανθρώπινου όντος θα βλάπτεται και θα επανεμφανίζονται με συχνές υποτροπές δυσαρμονικές καταστάσεις.
Β΄ Το Ον της Φύσης
Στη φύση δεν έχουμε ατομικό πνεύμα σε κάθε ζωντανή μορφή. Υπάρχει το ομαδικό πνεύμα, Αρχαγγελικής τάξης, που ελέγχει και ενεργεί στο σύνολο των ατόμων της ίδιας οικογένειας. Από αυτό εκπέμπεται ένας Άγγελος για κάθε μια μορφή, για κάθε ζώο, για κάθε φυτό, για κάθε έντομο. Αυτές οι Αγγελικές προβολές αντιστοιχούν με τις απορροές του ανθρώπινου πνεύματος, μία για κάθε υπόστασή του.
Με αυτές τις αγγελικές πνευματικές παρουσίες ερχόμαστε σε επαφή, επικοινωνώντας με τη Φύση, όταν δίνουμε τα βιοδυναμικά και ομοιοδυναμικά μηνύματα. Και, βέβαια, αυτή η επικοινωνία οφείλει να γίνεται με τον αρμόζοντα σεβασμό, καθώς και με την αναγνώριση των δυσκολιών. Των δυσκολιών, που θα αντιμετωπίσει το πνεύμα της κάθε μορφής, όπως και το ομαδικό πνεύμα του είδους, προκειμένου να ανταποκριθεί στο μήνυμα και να προσαρμόσει σ’ αυτό τη ζωή του όντος του παρά τις αντίξοες συνθήκες που επικρατούν στο άμεσο, μάλιστα, περιβάλλον του. Εμείς, πάλι, που στέλνουμε το μήνυμα πρέπει, συγχρόνως, να δηλώσουμε και τη συμπαράστασή μας στον αγώνα του, όταν μας τη ζητήσει, με το δικό του τρόπο, που πρέπει να μάθουμε να τον αντιλαμβανόμαστε με τα σημάδια, τα οποία αποτυπώνει πάνω στις μορφές ζωής.
Γιατί, ο άνθρωπος που έχει τη φροντίδα και την ευθύνη ενός κτήματος, έχει τη δική του προσωπικότητα, μέσω της οποίας επικοινωνεί με τα όντα του κτήματός του. και ως διαχειριστής του κτήματος παίζει το ρόλο του μυαλού, που αναφέραμε στον άνθρωπο.
Αν στη ζωή του ανθρώπου και στην παρούσα προσωπικότητά του πρωτοστατεί το μυαλό και αυτό είναι που καθορίζει τις αξίες του, τις προθέσεις, τα προγράμματά του, επομένως και τη σχέση του με τα όντα του κτήματός του, τότε θα υπάρχουν τα ίδια προβλήματα, όπως και στη διαδρομή της πνευματικής του εξέλιξης.
Αν είναι φοβισμένος μεταφέρει το φόβο του στην επίσκεψή του στο κτήμα με τα δέντρα ή με τα ζωικά όντα που βρίσκονται εκεί. Αν είναι σε σύγχυση με τις προθέσεις του για την καλλιέργεια του κτήματος, σύγχυση μεταφέρει και στα δέντρα. Αν είναι παραδόπιστος, τα δέντρα του θα αισθανθούν τα αισθήματά του με τη μορφή της καταπίεσης. Αν είναι απειλητικός, επειδή π.χ. κάποια οπωροφόρα δέντρα αργούν να καρποφορήσουν, θα προκαλέσει ανασφάλεια στα δέντρα.
Αν είναι άπιστος, με την έννοια, ότι δεν αναγνωρίζει την πραγματικότητα του αόρατου κόσμου και την αμεσότητα στη σχέση του με τον ίδιο, θα μοιάζει με εκείνον που προσεύχεται μηχανικά, ενώ την ίδια ώρα σκέπτεται το καζανάκι της τουαλέτας που τρέχει.
Τελικά θα παρουσιαστούν - χωρίς καμιά υπερβολή - παρόμοια προβλήματα με εκείνα, που παρουσιάζονται στην ανατροφή των παιδιών μέσα στην οικογένεια. Φαίνεται, μάλιστα, ότι τα δέντρα, ειδικά, έχουν εξαιρετική ευαισθησία και μπορεί τα αποτελέσματα των αισθημάτων που προσλαμβάνουν, να είναι καταστρεπτικά για την υγεία τους.
Παραλληλίζοντας τα φαινόμενα αυτά βλέπουμε, ότι από τη μια πλευρά έχουμε την περίπτωση του ανθρώπου, ο οποίος έχει εγκατεστημένες μέσα του τρεις πνευματικές δυνάμεις που εργάζονται σοφά (προσαρμοστικά) και διατηρούν τη υγεία του.
Έρχεται η παρούσα προσωπικότητα - ως διανοητική αρχή – και επεμβαίνει κατά το δοκούν, σύμφωνα με όσα νομίζει και έχει μάθει και όχι σύμφωνα με τους νόμους του Πνεύματος και τροποποιεί, ή ακυρώνει τους πνευματικούς μηχανισμούς∙ και αυτό συνεπάγεται ασθένεια. Κάποια στιγμή, το ίδιο το μυαλό δίνει το κατάλληλο φάρμακο και αποκαθίσταται η ασθένεια. Η προσωπικότητα όμως του ανθρώπου αυτού δεν παίρνει το μάθημά της. Εξακολουθεί να ζει μέσα στις πλάνες, στις συνήθειες της, στην ανασφάλειά της, στη σύγχυσή της, οπότε η δυσαρμονία συντηρείται και νέα ασθένεια θα εμφανιστεί, ή η παλιά θα υποτροπιάσει.
Τι χρειάζεται για να αποτραπεί η νοσηρή αυτή κατάσταση; Η εκπαίδευση του μυαλού και η εξέλιξη της προσωπικότητας με οδηγό το «Πνεύμα». Ώστε σε συνεργασία και με τους Αγγέλους που εργάζονται μέσα στις τρεις υποστάσεις, να εξασφαλίζεται η καλύτερη υγεία.
Από την άλλη πλευρά έχουμε ένα κομμάτι γης. Εργάζονται μέσα του τα αντίστοιχα «πνεύματα» και στα τρία βασίλεια, που είναι αντίστοιχα με τις υποστάσεις του ανθρώπου.
Έρχεται ο διαχειριστής του κτήματος με τη νέα γνώση (βιοδυναμική-ομοιοδυναμική), που προήλθε από την αναγνώριση της πνευματικής παρουσία στη Φύση. Και δίνει τα «μηνύματα», ώστε να αποκατασταθεί η γονιμότητα και η αποδοτικότητα ποιοτική και ποσοτική στο κομμάτι αυτό της γης.
Στην επόμενη, όμως, επίσκεψή του ο ιδιοκτήτης, θα «επικοινωνήσει» με τα πνεύματα της γης του σύμφωνα με την παρούσα του κατάσταση εξέλιξης. Δηλαδή θα κάνει παρεμβάσεις στο έργο των πνευμάτων. Μπορεί, τότε να μεταφέρει την ενδεχόμενη σύγχυση που επικρατεί μέσα του, τους πιθανούς φόβους του, τις όποιες του απόψεις και προγραμματισμούς σχετικά με την αύξηση του «Έχειν» του, με τους σκοπούς της ζωής του.
Τι θα συμβεί; Θα επηρεαστούν τα όντα της γης από τις πιθανές δυσαρμονικές καταστάσεις της προσωπικότητας αυτής και θα προβάλλουν τις νοσηρές τους καταστάσεις. Θα τις «δείξουν» τα όντα της γης του, ώστε ο ανθρώπινος νους να τις αντιληφθεί. Αλλά εκείνος δεν θα τις προσέξει, ή δεν θα τις ερμηνεύσει σωστά, για να τις διορθώσει. Όπως και ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει, γιατί του δόθηκε η όποια δοκιμασία του, ή εμφανίζει θυμό και παραμένει στη δυσαρμονία του και στην ατέλειά του και, τελικά, προκαλεί την επόμενη αρρώστια του.
Άρα, πού καταλήγουμε;
Ότι δεν αρκεί μόνο η ορθή χρήση των κανόνων της βιο- και ομοιο-δυναμικής καλλιέργειας της Γης. Απαιτείται και η παράλληλη εσωτερική εξέλιξη του ατόμου. Έτσι, μόνο, ο άνθρωπος θα αξιοποιεί τα μαθήματα που λαμβάνει από το μεγάλο παιδαγωγό του, από τη Φυσική Δημιουργία, με βασικό στόχο την πνευματική του εξέλιξη. Και εξελισσόμενος θα συμβάλλει ο ίδιος και το κτήμα του στη διασπορά της αρμονίας και της πνευματικής ανάτασης. Ίσως έτσι θα ελπίζουμε στη μείωση των δυσμενών αποτελεσμάτων από την κακοποίηση του πλανήτη, θα αποτελεί, δε και για τον ίδιο εξόφληση του χρέους του προς τον πλανήτη.
Ασφαλώς ο άνθρωπος που αποφασίζει να αλλάξει τον κλασσικό τρόπο καλλιέργειας με όλες τις γνωστές δυσκολίες είναι προετοιμασμένος, ή έχει ξεκινήσει και τις εσωτερικές αλλαγές.
Αλλά, αυτό μόνο δεν φτάνει.
Χρειάζεται ο προγραμματισμός της εσωτερικής αλλαγής και η συστηματική του εκπαίδευση. Ώστε οδηγός της καλλιεργούμενης γης να είναι μια πνευματική ύπαρξη και όχι μια παρούσα, ατελής, προσωπικότητά ακινητοποιημένη στη λογική του μυαλού.
Και ποιος ξέρει; Μπορεί, να είναι αυτός, που θα συμπληρώσει τον αριθμό των δίκαιων, ώστε να αποτραπεί μια καινούργια καταστροφή σαν εκείνη στα Σόδομα και Γόμορρα.
Α΄ Το ανθρώπινο Ον (σύνθεση και λειτουργία):
Ένας πνευματικός πυρήνας (Ον Αρχαγγελικής τάξεως) έρχεται και ξανάρχεται στον κόσμο, με τελικό σκοπό να «Εγω-ποιηθεί», δηλαδή να αποκτήσει μια μόνιμη και σταθερή, άρα και αθάνατη αυτό-επιγνωσιακή προσωπικότητα, ένα σταθερό ΕΓΩ.
Στη Γη, κάθε φορά που ενσαρκώνεται, έχει ως φορέα (όχημα) ένα σταθερό σώμα, το γνωστό υλικό σώμα και επιχειρεί με τις διαδοχικές ενσαρκώσεις να δημιουργήσει τον σταθερό – άφθαρτο- φορέα, με τον οποίο θα ζήσει στην επόμενη χώρα του κόσμου.
Ο φορέας αυτός θα αποτελείται από λεπτότερη ύλη, από την ύλη της συναισθηματικής μας υπόστασης. Θα είναι, δηλαδή, ψυχικός. Αυτός ο φορέας αποτελεί για τον κόσμο μας το φωτεινό μας σώμα.
Κάθε φορά που ενσαρκώνεται στη Γη έχει ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα εκπαίδευσης, το οποίο περιέχει όλα τα μαθήματα, που προβλέπονται να πάρει στην υλική σφαίρα του πλανήτη και οι σχετικές με αυτά δοκιμασίες, τις οποίες, αν χρειαστεί, θα υποστεί.
Στις γήινες ενσαρκώσεις του δημιουργεί και χρησιμοποιεί τρία επενδύματα, περιβλήματα, οχήματα, φορείς, σώματα ή υποστάσεις:
την υλική υπόσταση, το γνωστό-άγνωστο υλικό σώμα μας,
την ψυχική υπόσταση, που αποτελεί τον κόσμο των συναισθημάτων και
τη διανοητική υπόσταση, το μυαλό μας, το Νου.
Αυτούς τους φορείς σε κάθε ενσάρκωση τους δημιουργεί και τους συντηρεί μέσω τριών προβολών της πνευματικής του ουσίας, η κάθε μια από τις οποίες έχει τόσο βαθμό και τέτοια ποιότητα συνειδητότητας, ώστε να επαρκεί στο συγκεκριμένο της έργο.
Αυτές οι προβολές του Πνεύματος, αυτοί οι Άγγελοι, δανείζονται από τις συμπαντικές πηγές το απαραίτητο για την καθεμιά άμορφο υλικό, το οποίο πλάθουν και μορφολογούν βάσει ενός προτύπου σχεδίου, που παραλαμβάνουν από τον πνευματικό πυρήνα τους.
Και σε ότι αφορά στο υλικό σώμα η μορφή του έχει αποκρυσταλλωθεί από παλιά θητεία του ανθρώπινου πνεύματος σε άλλη χώρα του κόσμου. Ο άνθρωπος, ως γενική μορφή, όπου και αν βρίσκεται στο Σύμπαν, αντιπροσωπεύεται από το σχήμα του πεντάκτινου αστέρα. Και στη γη παίρνει τη γνωστή μας μορφή, από όποιο πνευματικό πεδίο και αν προέρχεται ο πνευματικός του πυρήνας. Επομένως η υλική υπόσταση είναι έτοιμη. Μόνο να σχηματιστεί χρειάζεται σε κάθε ενσάρκωση σύμφωνα με τις λεπτομέρειες, οι οποίες περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα εκπαίδευσης της συγκεκριμένης ενσάρκωσης (π.χ. ψηλός, κοντός, όμορφος ή άσχημος, κουτσός, αθλητικός, χοντρός, με παραμορφώσεις, ανοιχτόχρωμος, ή μελαχροινός κ.λ.π.).
Σε ότι, όμως, αφορά στο ψυχικό σώμα, αυτό δεν έχει πάρει τελική και αποκρυσταλλωμένη μορφή. Πλάθεται τώρα στη διάρκεια των ενσαρκώσεων του ανθρώπινου πνεύματος στη Γη με τη δύναμη της πραγματικής Αγάπης. Και όταν, η μορφή του ψυχικού σώματος ολοκληρωθεί και αποκρυσταλλωθεί, τότε ο άνθρωπος δεν θα έχει λόγο νέας ενσάρκωσης στον πλανήτη μας. Θα έχει, πλέον, το σταθερό και ατομικό ψυχικό του σώμα και με αυτό - ως φορέα του Πνεύματος - θα κατοικήσει σε κόσμους νέους, σε άλλη χώρα του κόσμου, όπου φαίνεται, θα ακολουθήσει την περαιτέρω εξέλιξη εν Σοφία. Αυτό το ψυχικό σώμα, που κατασκευάζει από ενσάρκωση σε ενσάρκωση αποτελεί το ονομαζόμενο φωτεινό ή άφθαρτο σώμα του.
Θα σκεφτεί κάποιος: πώς λέμε, ότι ο άνθρωπος δεν έχει ψυχικό σώμα, αφού παρουσιάζει και μάλιστα έντονη συναισθηματική ζωή.
Ο άνθρωπος έχει δανειστεί, όπως είπαμε, ψυχική ύλη, κατάλληλη για την παραγωγή και τη διακίνηση αυτών των συχνοτήτων δονητικότητας, που ονομάζουμε συναισθήματα. Αυτό, απλώς, σημαίνει, ότι διαθέτει το κατάλληλο υλικό ή όργανο για δυο λειτουργίες. Πρώτα για την παραγωγή των δικών του αισθημάτων είτε έπειτα από διάφορες σκέψεις, είτε μετά από αισθητηριακά ερεθίσματα. Έπειτα για την είσοδο και διέλευση από τα αιθερικά του όρια των συναισθημάτων, που εκείνη την ώρα βρίσκονται στο κοντινό του περιβάλλον.
Τώρα, ανάλογα με την ποιότητα των παραγόμενων ή εισερχόμενων αισθημάτων, επηρεάζεται η ψυχική του ύλη.
Άλλος αντιλαμβάνεται έγκαιρα το συναίσθημα που δημιουργήθηκε ή εισέβαλε μέσα του, άλλος όχι∙ οπότε το αφήνει να λειτουργεί μέσα του και να τον επηρεάζει συναισθηματικά.
Κάποιοι διαθέτουν αρκετή ικανότητα άμυνας έναντι των αλλοδαπών συναισθημάτων και προστατεύονται αποτελεσματικά. Κάποιοι, μάλιστα, μπορούν και να τα τροποποιήσουν για την προστασία τους, όσο και για να τα αποδώσουν σε καλύτερη ποιοτικά κατάσταση δρώντας ως μετασχηματιστές. Προσλαμβάνουν χαμηλούς ή δυσαρμονικούς ψυχικούς κραδασμούς και, αφού τα μετατρέψουν σε συναισθήματα ανώτερης ποιότητας, τα αποδίδουν στο περιβάλλον.
Αυτοί αποτελούν πηγή ευλογίας.
Έχουμε, επομένως, μια βαθμιαία πρόοδο στο συνειδητό έλεγχο του σώματος των συναισθημάτων. Με άλλα λόγια, έχουμε παραγωγή και επικράτηση αισθημάτων ποιότητας που υπαγορεύει το Πνεύμα του ανθρώπου. Έτσι αποτυπώνεται επί της ψυχής η πνευματική σφραγίδα. Αυτό συνιστά την από ενσάρκωση σε ενσάρκωση δημιουργία του φωτεινού ή του άφθαρτου μη υλικού σώματος. Όσο καλύτερη η ποιότητα του ψυχικού σώματος, τόσο αυτό είναι πιο λαμπερό, πιο σταθερό, δηλαδή αθάνατο.
Αυτό από εκεί και πέρα θα αποτελεί τον φορέα του πνεύματος για την εγκατάσταση της μόνιμης προσωπικότητας στον επόμενο κόσμο.
Αυτοί οι τρεις Άγγελοι, που λειτουργούν μέσα στις υποστάσεις μας, γνωρίζουν πολύ καλά πώς θα συντηρούν τα σώματά μας και πώς θα αποκαθιστούν τις τρέχουσες φθορές από τις καθημερινές τριβές μας. Έτσι διατηρείται η υγεία μας, χωρίς, συνήθως, το Εγώ μας να αντιλαμβάνεται τις διαδικασίας που συντελούνται μέσα μας.
Κάποτε, εξαιτίας απρόσεχτης συμπεριφοράς μας σε βάρος της υγείας μας, ή επειδή εγκαθίσταται μια πάθηση – μάθημα για την προσωπικότητά μας, ή λόγω καρμικών οφειλών, η ασθένεια που παρουσιάζεται αποτελεί σοβαρή απόκλιση από τα συνήθη δεν επαρκούν οι δυνατότητες των προβολών της ουσίας μέσα μας. Τότε χρειάζεται να ενημερωθεί η παρούσα προσωπικότητα, που θα συμβάλει στο έργο των απορροιών του πνεύματός μας. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι, να «ακούσουμε» έγκαιρα και σωστά τα σχετικά μηνύματα, που μας εκπέμπουν οι Άγγελοί μας, ώστε να προσαρμοστούμε στις ανάγκες της ασθένειας και, αν χρειαστεί, να ενισχύσουμε το θεραπευτικό τους έργο με προσφυγή και σε ειδικά θεραπευτικά μέτρα (θεραπευτές, φάρμακα).
Το σπουδαιότερο, όμως, που χρειάζεται είναι, να μην παρεμβαίνει το μυαλό μας με τις πλάνες του, τις συνήθειες του, τις απολαύσεις του (πάθη και διαστροφές), τους εγωισμούς του, τους φόβους του, την ανασφάλειά του, ή την απαισιοδοξία του στο έργο των πνευματικών προβολών, που προστατεύουν την υγεία μας.
Γι’ αυτό, εάν δεν προσαρμόζεται η λογική του Νου στην Αλήθεια του Πνεύματος και στην εξυπηρέτηση του προγράμματός του, αν δεν συνηθίσει ο νους να ακούει τις υποδείξεις και τις προειδοποιήσεις των πνευματικών δυνάμεων που εργάζονται μέσα μας και, με άλλα λόγια, αν, παράλληλα, δεν εξελίσσεται η παρούσα προσωπικότητα, ώστε να μην παρεκκλίνει από τους Πνευματικούς νόμους, τότε η συνολική υγεία του ανθρώπινου όντος θα βλάπτεται και θα επανεμφανίζονται με συχνές υποτροπές δυσαρμονικές καταστάσεις.
Β΄ Το Ον της Φύσης
Στη φύση δεν έχουμε ατομικό πνεύμα σε κάθε ζωντανή μορφή. Υπάρχει το ομαδικό πνεύμα, Αρχαγγελικής τάξης, που ελέγχει και ενεργεί στο σύνολο των ατόμων της ίδιας οικογένειας. Από αυτό εκπέμπεται ένας Άγγελος για κάθε μια μορφή, για κάθε ζώο, για κάθε φυτό, για κάθε έντομο. Αυτές οι Αγγελικές προβολές αντιστοιχούν με τις απορροές του ανθρώπινου πνεύματος, μία για κάθε υπόστασή του.
Με αυτές τις αγγελικές πνευματικές παρουσίες ερχόμαστε σε επαφή, επικοινωνώντας με τη Φύση, όταν δίνουμε τα βιοδυναμικά και ομοιοδυναμικά μηνύματα. Και, βέβαια, αυτή η επικοινωνία οφείλει να γίνεται με τον αρμόζοντα σεβασμό, καθώς και με την αναγνώριση των δυσκολιών. Των δυσκολιών, που θα αντιμετωπίσει το πνεύμα της κάθε μορφής, όπως και το ομαδικό πνεύμα του είδους, προκειμένου να ανταποκριθεί στο μήνυμα και να προσαρμόσει σ’ αυτό τη ζωή του όντος του παρά τις αντίξοες συνθήκες που επικρατούν στο άμεσο, μάλιστα, περιβάλλον του. Εμείς, πάλι, που στέλνουμε το μήνυμα πρέπει, συγχρόνως, να δηλώσουμε και τη συμπαράστασή μας στον αγώνα του, όταν μας τη ζητήσει, με το δικό του τρόπο, που πρέπει να μάθουμε να τον αντιλαμβανόμαστε με τα σημάδια, τα οποία αποτυπώνει πάνω στις μορφές ζωής.
Γιατί, ο άνθρωπος που έχει τη φροντίδα και την ευθύνη ενός κτήματος, έχει τη δική του προσωπικότητα, μέσω της οποίας επικοινωνεί με τα όντα του κτήματός του. και ως διαχειριστής του κτήματος παίζει το ρόλο του μυαλού, που αναφέραμε στον άνθρωπο.
Αν στη ζωή του ανθρώπου και στην παρούσα προσωπικότητά του πρωτοστατεί το μυαλό και αυτό είναι που καθορίζει τις αξίες του, τις προθέσεις, τα προγράμματά του, επομένως και τη σχέση του με τα όντα του κτήματός του, τότε θα υπάρχουν τα ίδια προβλήματα, όπως και στη διαδρομή της πνευματικής του εξέλιξης.
Αν είναι φοβισμένος μεταφέρει το φόβο του στην επίσκεψή του στο κτήμα με τα δέντρα ή με τα ζωικά όντα που βρίσκονται εκεί. Αν είναι σε σύγχυση με τις προθέσεις του για την καλλιέργεια του κτήματος, σύγχυση μεταφέρει και στα δέντρα. Αν είναι παραδόπιστος, τα δέντρα του θα αισθανθούν τα αισθήματά του με τη μορφή της καταπίεσης. Αν είναι απειλητικός, επειδή π.χ. κάποια οπωροφόρα δέντρα αργούν να καρποφορήσουν, θα προκαλέσει ανασφάλεια στα δέντρα.
Αν είναι άπιστος, με την έννοια, ότι δεν αναγνωρίζει την πραγματικότητα του αόρατου κόσμου και την αμεσότητα στη σχέση του με τον ίδιο, θα μοιάζει με εκείνον που προσεύχεται μηχανικά, ενώ την ίδια ώρα σκέπτεται το καζανάκι της τουαλέτας που τρέχει.
Τελικά θα παρουσιαστούν - χωρίς καμιά υπερβολή - παρόμοια προβλήματα με εκείνα, που παρουσιάζονται στην ανατροφή των παιδιών μέσα στην οικογένεια. Φαίνεται, μάλιστα, ότι τα δέντρα, ειδικά, έχουν εξαιρετική ευαισθησία και μπορεί τα αποτελέσματα των αισθημάτων που προσλαμβάνουν, να είναι καταστρεπτικά για την υγεία τους.
Παραλληλίζοντας τα φαινόμενα αυτά βλέπουμε, ότι από τη μια πλευρά έχουμε την περίπτωση του ανθρώπου, ο οποίος έχει εγκατεστημένες μέσα του τρεις πνευματικές δυνάμεις που εργάζονται σοφά (προσαρμοστικά) και διατηρούν τη υγεία του.
Έρχεται η παρούσα προσωπικότητα - ως διανοητική αρχή – και επεμβαίνει κατά το δοκούν, σύμφωνα με όσα νομίζει και έχει μάθει και όχι σύμφωνα με τους νόμους του Πνεύματος και τροποποιεί, ή ακυρώνει τους πνευματικούς μηχανισμούς∙ και αυτό συνεπάγεται ασθένεια. Κάποια στιγμή, το ίδιο το μυαλό δίνει το κατάλληλο φάρμακο και αποκαθίσταται η ασθένεια. Η προσωπικότητα όμως του ανθρώπου αυτού δεν παίρνει το μάθημά της. Εξακολουθεί να ζει μέσα στις πλάνες, στις συνήθειες της, στην ανασφάλειά της, στη σύγχυσή της, οπότε η δυσαρμονία συντηρείται και νέα ασθένεια θα εμφανιστεί, ή η παλιά θα υποτροπιάσει.
Τι χρειάζεται για να αποτραπεί η νοσηρή αυτή κατάσταση; Η εκπαίδευση του μυαλού και η εξέλιξη της προσωπικότητας με οδηγό το «Πνεύμα». Ώστε σε συνεργασία και με τους Αγγέλους που εργάζονται μέσα στις τρεις υποστάσεις, να εξασφαλίζεται η καλύτερη υγεία.
Από την άλλη πλευρά έχουμε ένα κομμάτι γης. Εργάζονται μέσα του τα αντίστοιχα «πνεύματα» και στα τρία βασίλεια, που είναι αντίστοιχα με τις υποστάσεις του ανθρώπου.
Έρχεται ο διαχειριστής του κτήματος με τη νέα γνώση (βιοδυναμική-ομοιοδυναμική), που προήλθε από την αναγνώριση της πνευματικής παρουσία στη Φύση. Και δίνει τα «μηνύματα», ώστε να αποκατασταθεί η γονιμότητα και η αποδοτικότητα ποιοτική και ποσοτική στο κομμάτι αυτό της γης.
Στην επόμενη, όμως, επίσκεψή του ο ιδιοκτήτης, θα «επικοινωνήσει» με τα πνεύματα της γης του σύμφωνα με την παρούσα του κατάσταση εξέλιξης. Δηλαδή θα κάνει παρεμβάσεις στο έργο των πνευμάτων. Μπορεί, τότε να μεταφέρει την ενδεχόμενη σύγχυση που επικρατεί μέσα του, τους πιθανούς φόβους του, τις όποιες του απόψεις και προγραμματισμούς σχετικά με την αύξηση του «Έχειν» του, με τους σκοπούς της ζωής του.
Τι θα συμβεί; Θα επηρεαστούν τα όντα της γης από τις πιθανές δυσαρμονικές καταστάσεις της προσωπικότητας αυτής και θα προβάλλουν τις νοσηρές τους καταστάσεις. Θα τις «δείξουν» τα όντα της γης του, ώστε ο ανθρώπινος νους να τις αντιληφθεί. Αλλά εκείνος δεν θα τις προσέξει, ή δεν θα τις ερμηνεύσει σωστά, για να τις διορθώσει. Όπως και ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει, γιατί του δόθηκε η όποια δοκιμασία του, ή εμφανίζει θυμό και παραμένει στη δυσαρμονία του και στην ατέλειά του και, τελικά, προκαλεί την επόμενη αρρώστια του.
Άρα, πού καταλήγουμε;
Ότι δεν αρκεί μόνο η ορθή χρήση των κανόνων της βιο- και ομοιο-δυναμικής καλλιέργειας της Γης. Απαιτείται και η παράλληλη εσωτερική εξέλιξη του ατόμου. Έτσι, μόνο, ο άνθρωπος θα αξιοποιεί τα μαθήματα που λαμβάνει από το μεγάλο παιδαγωγό του, από τη Φυσική Δημιουργία, με βασικό στόχο την πνευματική του εξέλιξη. Και εξελισσόμενος θα συμβάλλει ο ίδιος και το κτήμα του στη διασπορά της αρμονίας και της πνευματικής ανάτασης. Ίσως έτσι θα ελπίζουμε στη μείωση των δυσμενών αποτελεσμάτων από την κακοποίηση του πλανήτη, θα αποτελεί, δε και για τον ίδιο εξόφληση του χρέους του προς τον πλανήτη.
Ασφαλώς ο άνθρωπος που αποφασίζει να αλλάξει τον κλασσικό τρόπο καλλιέργειας με όλες τις γνωστές δυσκολίες είναι προετοιμασμένος, ή έχει ξεκινήσει και τις εσωτερικές αλλαγές.
Αλλά, αυτό μόνο δεν φτάνει.
Χρειάζεται ο προγραμματισμός της εσωτερικής αλλαγής και η συστηματική του εκπαίδευση. Ώστε οδηγός της καλλιεργούμενης γης να είναι μια πνευματική ύπαρξη και όχι μια παρούσα, ατελής, προσωπικότητά ακινητοποιημένη στη λογική του μυαλού.
Και ποιος ξέρει; Μπορεί, να είναι αυτός, που θα συμπληρώσει τον αριθμό των δίκαιων, ώστε να αποτραπεί μια καινούργια καταστροφή σαν εκείνη στα Σόδομα και Γόμορρα.
