το Ζεύγος

Ήταν σε μια επίσκεψη στο κτήμα του Νίκου Καρρά, λίγο μετά που είχαμε τελειώσει το σεμινάριο του Μάριου Δεσσύλλα για τα φυτά, όταν είδα να αναδύεται με πρακτικό τρόπο, το πρώτιστο για την ανθρωπότητα της Γης θέμα, το θέμα του Ζεύγους.
Ζεύγος! Aιώνιο σύμβολο και τελικός στόχος. Το Ζεύγος – Μονάδα και Μοναδικός δρόμος. Κανένας άλλος τρόπος δεν υπάρχει για την επιστροφή, παρά να μπορέσεις να ξαναγίνεις ο ολοκληρωμένος Πρώτος άνθρωπος και Πρότυπο ανθρώπου.
Περπατούσαμε σε μια ρηχή ρεματιά, όταν μου έδειξε την επαναλαμβανόμενη εικόνα του ερωτικού συμπλέγματος μιας αγριοτριανταφυλλιάς και μιας αγριο-αχλαδιάς. Αφροδίτη η λυγερόκορμη τριανταφυλλιά και Άρης ο στιβαρός σύντροφός της σε ένα μόνιμο, όσο θα κρατήσει η ζωή τους, σφιχταγκάλιασμα.
Ζήλεψα τη διάρκεια του αγκαλιάσματος. Ποιος, εξάλλου, άνθρωπος δεν θα το ζήλευε∙ και πόσες φορές το πόθησα!
Το πλεονέκτημα της μετα-κίνησης, που απόκτησε ο άνθρωπος και τα ζώα έναντι των φυτών, το πληρώνουν με το ακριβό αντίτιμο της μικρής σε διάρκεια ερωτικής ολοκλήρωσης.
Χάρηκα την περηφάνια με την οποία ο Νίκος μας έδειχνε τους θησαυρούς του. Εκείνη την ώρα το κατέγραψα στο μυαλό μου, για να αναζητήσω αργότερα τις σχέσεις αναλογίας του ζεύγους, που αντικρίζαμε μπροστά μας, με τα ζεύγη, που βλέπουμε γύρω μας στην ανθρώπινη κοινωνία, όσο και με το εσωτερικό ζεύγος ανάμεσα στην Καρδιά και το Νου.
Μου ήρθε στη σκέψη μου ο Ιερός Γάμος, που με την ολοκλήρωσή του τελειώνει για τον άνθρωπο η περίοδος της γήινης εξέλιξής του. Ο Νους, τότε, με όχημα την Καρδιά συναντάει, επιτέλους, την Αλήθεια του και αναχωρεί για ανώτερες σπουδές σε άλλες περιοχές του Γαλαξία.

Είχα, κάποτε, ένα Δάσκαλο. Στην πρώτη μας συνάντηση μου είπε: να μάθεις να αποδέχεσαι τον άλλον με όλη του τη διαφορετικότητα. Όχι να παραδέχεσαι τις διαφορετικές του απόψεις, ανάγκες ή επιθυμίες, αλλά να του αναγνωρίζεις το δικαίωμα να είναι διαφορετικός από εσένα. Και να σέβεσαι αυτό το δικαίωμα, με τον ίδιο τρόπο, που θα απαιτείς από τους άλλους, να σέβονται το αντίστοιχο δικαίωμα για σένα. Μάλιστα, να μάθεις να ενθαρρύνεις τον άλλον στην ελεύθερη έκφραση αυτής της διαφορετικότητας.
Στη δεύτερη συνάντηση τον κατάλαβα να ανιχνεύει μέσα μου, αν η απόλυτη Ανοχή απέναντι στους άλλους είχε κιόλας εγκατασταθεί στην προσωπικότητά μου. Θα ήταν η φυσική συνέπεια της έμπρακτης αναγνώρισης της φυσικής και πνευματικής ανομοιότητας μεταξύ των ανθρώπων. Σκέφτηκα, ότι, ίσως, να μην είχε μείνει τόσο ικανοποιημένος.
Στην τρίτη μας συνάντηση, καθώς το καθαρό, όσο ενός παιδιού, βλέμμα του διάβαζε τις σκέψεις μου, μου είπε: θα περιμένεις για λίγο και όταν θα είσαι έτοιμος, θα συναντήσεις έναν άλλο δάσκαλο. Αυτόν θα τον έχεις δίπλα σου, ακόμα και μετά το δικό μου φυσικό θάνατο. Αυτός θα σου μάθει όλα, όσα σου χρειάζονται. Θα σε οδηγήσει στην επιβεβαίωση όλων των νόμων που υπάρχουν. Θα αποκτήσεις, έτσι, τη βάση και τους κανόνες και τις αναλογίες των σχέσεων μεταξύ όλων των δημιουργημάτων. Τότε εσύ θα βρεις τις ορθές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στην κοινωνία τους, καθώς και των ανθρώπων με τα όντα της υπόλοιπης φύσης.


Και καθώς έβλεπε απορία και ανησυχία μαζί, συμπλήρωσε:
Σου λείπει ο δημιουργικός Λόγος η βάση των ορθών σχέσεων όλων των όντων αυτού του κόσμου. Εγώ θα είμαι κοντά σου, αλλά δεν μπορώ να σου την προσφέρω, όπως αυτός ο δάσκαλος. Και όταν οι κόρες των ματιών μου είχαν διασταλεί, πρόσθεσε: ο δάσκαλος αυτός είναι η Φύση.
Τώρα δεν είσαι έτοιμος να την πλησιάσεις, κατά τρόπο που να δεχτείς και να αξιοποιήσεις αυτά που θα σου αποκαλύψει. Περιέχει όλα τα μεγάλα Μυστικά, αλλά τα κρατάει καλά για την κατάλληλη ώρα του καθενός. Είναι το μοναδικό βιβλίο της Θείας Αποκάλυψης. Ασχολήσου, όταν θα είσαι έτοιμος κυρίως με το κεφάλαιο Φυτικό βασίλειο. Αυτό είναι, που κυρίως χρειάζεσαι.

Έκτοτε ανάπτυξα τους δικούς μου δεσμούς με το Φυτικό βασίλειο, από συνομιλίες μέχρι χάδια. Ήταν και η περίπτωση που ξενύχτισα μαζί με κακοποιημένο δέντρο σε μια σχέση συνεχούς ενεργειακής επαφής, χέρι με κλαδί. Ήταν στα φυτά, που άρχισα να βλέπω το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο των ζωντανών οργανισμών. Και με τις οσμές των λουλουδιών τους έκαναν την παρουσία δίπλα μου, πνευματικά όντα της ιεραρχίας.
Μετά από χρόνια κατάλαβα, γιατί ο Δάσκαλός μου ζήτησε τη στενή μου σχέση με το φυτικό βασίλειο. Ήταν, που έπρεπε να κάνω τις σωστές επιλογές μου στην κοινωνία των ανθρώπων και παράλληλα να αναστήσω μέσα μου τη Γυναίκα. Είναι ο οδηγός μου στην πνευματική ολοκλήρωση.

Έτσι, όταν η σύντροφός μου μίλησε για το σεμινάριο για τα φυτά του Μάριου, δέχτηκα αμέσως. Και να, τώρα, στο κτήμα του Νίκου, να έχω ανάγλυφο μπροστά μου το σχέδιο της ανθρώπινης εξέλιξης στην περιοχή αυτή του Γαλαξία μας.

Γύρισα στο σπίτι γεμάτος σκέψεις, συναισθήματα και ευγνωμοσύνη για το Δάσκαλο, που άφησε εδώ και χρόνια την προσωρινή του μορφή, για τη Σύντροφό μου, για τον Μάριο, για το Νίκο, για τα δέντρα, τα λουλούδια, τους σπόρους, τους καρπούς. Για τη γέφυρα αυτή ανάμεσα σε μας και στον Δημιουργό. Για το Ζεύγος!
Γι’ αυτά θέλω να σας μιλήσω από την επόμενη φορά.